Ik wiët ván niks

Ik wiët ván niks en kóm ván nörges,
ik loëp mien neus ma'r achternao
da kóm ik ált vánzelf örges,
is 't ni heer dán is 't dao.
en vur de rest lot ik 't loëpe
ik lot 't ma zien gengske gaon
en gój d'r meej nou enne koëpe
vur dát 't dalik is gedaon

Tra-la, tra-la, trala la la la la

Gój ik met de vastenaovend stappe,
da gój ik zoëma erges hin
ik daenk aalt: Och wao ze tappe,
kriegde vánzelf gójje zin
wao ik daonao terech kóm dat zit nag in wiej zek
't kán meej niks verschille, 't keumt zich ni zò krek

En ás ze meej dágsternao da vraoge
wao ziede gister aal gewest
da zeg ik: 't is ni gelaoge
ma ik waas wer 't állerlest,
ma wao..? dát wet ik ech ni, 'tmákt meej ok gen bal
ge wet toch dát ik zoë-iets, zoë-iets toch noëits ónthal.