Wiebelkeuntje

Refrein:
Ze haet en wiebel wiebel keuntje en enne giebel, giebel lâch
en âs ze zoe parmantig róndluupt, da wuurdt 't waerk stilgelág
En ze wiebelt en ze giebelt,
gâns de straot die kiekt eur noa,
ás iederien zich umdreijt
luupt ze hoegwárschienlijk doa.
Ze haet en wiebel, wiebel keuntje en enne giebel, giebel lâch.
     
Couplet:
Ik ken en hiel moei megje, dat megje dat het Miep, 
't is en hiel ópvallend type.
En as ge óp de man vrogt, wát ik van Miep ech ving, 
zeg ik: Dát is en richtig huppelding.

Couplet:
Ze is wal wat opzichtig, dat wet ze hiel good zelf 
en haet ál vreejer nummer elf
't waore zeg ma álmaol, óntzettend schonne luuj 
ma waorte aal dat wiebele toch zo muuj.

Couplet:
't-waor met de vastenaovend, inaens toen zaog ik ze 
ze wiebelde ma te te te
't waas ech aoverdreve, 't waas vur meej gen vraog 
wao-án dát hiel veul wiebele toen laog